Voor dit rapport heeft het Nibud onderzoek naar de verschillen in minimabeleid tussen 20 verschillende gemeenten. Sinds de decentralisatie op het domein van werk en inkomen in 2015, kunnen gemeenten op hun eigen manier vorm geven aan de ondersteuning van inwoners met een laag inkomen.
Belangrijkste conclusies
- Gemeenten hebben sinds de decentralisatie in 2015 knap werk geleverd in de strijd tegen armoede. Het is begrijpelijk dat elke gemeente daar zijn eigen invulling aan heeft gegeven. Tegelijkertijd heeft dit geleid tot groeiende ongelijkheid tussen mensen die in principe recht hebben op dezelfde mate van inkomensondersteuning.
- Met het zogenoemde ‘ravijnjaar 2026’ in aantocht, is het de taak van het Rijk om ervoor te zorgen dat de basis op orde is. Het inkomen van burgers moet voldoende zijn om de minimaal noodzakelijke uitgaven te kunnen doen, liefst zonder te hoeven putten uit meerdere potjes die via verschillende loketten verstrekt worden.
- Op die manier kunnen gemeentelijke regelingen blijven bestaan, en kunnen zij hun focus verleggen naar maatwerk. Zo wordt zowel recht gedaan aan de gemeentelijke autonomie als aan de rechten van de inwoners van Nederland.
